Q Lazzarus– Goodbye Horses
Ergens eind jaren ’80 in New York, stapte filmregisseur, Jonathan Demme, in een taxi. De chauffeur was Q Lazzarus. Ze raakten aan de praat en iets later, ongevraagd, liet ze tijdens het rijden een cassettebandje horen met daarop de demo van een liedje waar ze mee bezig was. Dat was Goodbye horses. Demme was gelijk verkocht en stopte het nummer in Married to the mob (film uit 88, en in Silence of the Lambs uit 1991). En dat is de “Goodbye Horses.” Hoor je in de beroemde scene waarin de moordenaar Buffalo Bill zijn make-up op an het doen is en zich verkleed als vrouw.
Het nummer is een regelrechte culthit geworden en diverse andere films en pop-culture heeft er referenties naar gemaakt en er zijn diverse covers van gemaakt, waaronder door MGMT vrij recent nog.
Maar de zangeres is vanaf 1990 al nergens meer te bekennen. Men speculeerde over haar dood, drugsproblemen enzovoort. Na 30 jaar stilte, wilde een dame in 2018 Goodbye Horses coveren, en tweette met de vraag of iemand wist waar Q Lazzarus is. Een account met de naam “Diane Luckey” reageerde en zei “yes I am still alive” maar dat werd als een grap opgevat en niemand reageerde erop. Totdat account zei “do you have any questions?” Toen volgde er contact tussen de 2 en Diane Luckey bleek wel echt Q Lazzarus te zijn.
Ze werkt tegenwoordig als buschauffeur (nadat ze dus in de 80’s taxi chauffeur was). In 2015 heeft Diane nog de Staten Island bus company, aangeklaagd omdat er geen enkele bus chauffeur in dienst zou zijn.
Justin Evan Warfield (20 april 1973) is een muzikant en hiphop-MC van Afro-Amerikaanse en Joodse Russisch-Roemeense moedersouders, die de helft is van het darkwave-duo She Wants Revenge, een Amerikaanse rockband uit San Fernando Valley, Californië.
Gevormd in 2004, het debuutalbum She Wants Revenge van de groep werd begin 2006 uitgebracht, met de single “Tear You Apart” waarvoor de video werd geregisseerd door Joaquin Phoenix. Het nummer “Tear You Apart” is veel gebruikt in reclames, films enTV series: het verscheen onder andere in het eerste seizoen van TV Serie Fringe, in de film “The Number 23” met in de hoofdrol Jim Carrey en in de tv-serie American Horror Story.
De band heeft ooit aangegeven met hun helden The Cure en Bauhaus te willen touren…. Moeten misschien nog wat langer wachten… https://www.shewantsrevenge.com/
Op dit moment is Justin actief betrokken bij Black Lives-matter en de demonstraties die in Amerika plaatsvinden. Hij heeft onlangs dit bericht met ons gedeeld op Instagram:
“White allies, I only ask one thing of you. When the protests die down, when the marches are no longer televised and when things go back to “normal”, just remember that they never were… Continue to stand with us and act accordingly.”
Caught up with nostalgia. Ik had zin in iets recents en knisperends, iets fris. En in Girl Power trouwens. De zang wordt gedaan door een dame: Kennedy Ashlyn. Prachtige naam. Naast Siouxsie Sioux en Anja Huwe uit Xmal Deutschland is dit ook een prachtig voorbeeld van vrouwen in een door witte/blanke mannen gedomineerde, wave hoek.
Them are us too komt uit de Bay Area in California. Dat betekent grofweg dat ze uit de buurt van San Francisco komen. Nou komt daar natuurlijk al decennia muziek vandaan die de moeite waard is (vast ook troep, maar dat zou ik even niet op kunnen noemen). De laatste 10 jaar zijn er veel alternatieve en New Wave bands actief. Maar daar maak ik zelf eigenlijk al de fout door het in een hokje te willen plaatsen. Laat ik het zo zeggen: er wordt veel goede en-op-een onafhankelijke manier muziek gemaakt.
Them are us too (volgens mij een quote uit de zombiefilm “Night of the Living dead” maar dat heb ik even niet kunnen verifiëren). Ze hebben een behoorlijk grote groep fans en klinken als een nieuwe toevoeging op het befaamde 4AD label, wat niet zo is geloof ik. Het is als Dromerige Goth-Pop. En de zang (misschien niet op dit nummer) doet hier en daar denken aan Kate Bush. Het nummer Eudaemonia komt van het album ‘Remain’ uit 2015. Uitgebracht op Dais Records (sowieso een top label). Genieten!
Dead Disco Dancer – O. Children
Het Londense O.Children bracht in 2010 hun debuut album uit op Deadly People, ‘O.Children’.
Het album is buitengewoon, daverend, episch en oprecht. Het heeft vreemde hooks, wervelende minimalistische gitaren en drums uit de jaren 80. Met serieuze knipogen naar onder meer Bauhaus, Sisters Of Mercy, Joy Division en natuurlijk Nick Cave (die het nummer schreef dat de band als hun naam aannam). O. Children betekent eigenlijk kinderen van Orpheus, de legendarische muzikant, dichter en profeet in de oude Griekse religie die zo mooi kon zingen dat niemand hem iets kon weigeren. Later in zijn leven hekelde Orpheus de oude Griekse goden en aanbad alleen de zon.
Het titelloze debuut van O.Children is iets dat volledig niet synchroon loopt met hun tijdgenoten. Het feit dat niemand in de band werd geboren toen hun invloeden optraden, maakt het des te specialer. Frontman Tobi O’Kandi is wel iets bijzonders. Een enorme man, bijna twee meter, heeft hij de volledige controle over het podium; hij channelt zowel Grace Jones als Lux Interior met zijn buitengewone baritonstem. “I’m originally from the States and we moved here when I was seven. My dad is a diplomat and my mum is in business — I was expected to be a doctor or lawyer, but I wanted to do something creative. I went to boarding school in Surrey and got kicked out when I was 15 — it wasn’t the work, I got straight As, but I had a bad attitude.”
Ze brachten in 2012 een vervolgalbum uit, genaamd Apnea, dat net zo interessant en de moeite waard is als hun debuut.
Tegenwoordig beschrijft Tobi zichzelf als “a counter culture specialist who has made his living writing shit for your favorite fucking artists, and pissed off as hell with recent events”. Hij is zeer actief in de Black Lives matter-beweging. Zijn boodschap voor blanke mensen is dat je er niet bent als je een zwarte foto en wat willekeurige steunbetuigingen op social media hebt geplaatst. Hij vindt racisme een blank probleem, dus als je echt serieus iets aan racisme wilt doen, dan is het aan jou om jezelf als blanke op te voeden. Om daarbij te helpen heeft hij deze week een lijst met antiracismebronnen gedeeld, specifiek voor blanken, met Links naar artikelen, Netflix-films, podcasts, boeken, films en tv-series: https://docs.google.com/document/d/1BRlF2_zhNe86SGgHa6-VlBO-QgirITwCTugSfKie5Fs/mobilebasic
The Infected 