Maska Genetik is de alias van de Russische Dmitry Borisov. Hij was in de Jaren 90 bas speler, maar besloot als lone-wolf de electronica in te duiken. Maska Genetik (genetisch masker) was geboren. De sound?? Pure Angst-Pop op zijn best.

In 2006 bracht hij zijn eerste single uit op het platenlabel Galakthorrö. In 2011 volgt er en album, waar mijn gekozen nummer op staat. Daarna blijft het oorverdovend stil rondom deze Rus. Volgens het label werd Dmitry geplaagd door een zware blik op het leven, en moeilijke leef omstandigheden. Naar verluidt heeft hij zijn synthesizers nog niet verkocht, wie weet horen we ooit weer van hem

Galakthorrö een klein, Duits platenlabel dat opgericht is in 1993 door meneer en mevrouw Arafna (Haus Arafna). Ze zijn onafhankelijk, doen geen marketing en hebben slechts een paar distributiekanalen.

Feitje: In 93 jaar brachten ze een 7” single uit van Haus Arafna. Er staan er twee te koop op Discogs, de goedkoopste kost € 235.

De uit San Diego afkomstige band The God Machine bestond uit 3 leden Robin Proper-Sheppard (guitar/vocals), Jimmy Fernandez (bass) en Ronald Austin (drums), ze opereerden officieel onder die naam sinds 1991.

The Godmachine heeft 2 albums uitgebracht, beide met hun geheel eigen donkere, bijna industrial klinkende alternatieve rock. Hun tweede album, waar ik een nummer van heb gekozen, heet “One last laugh in a place of dying”, briljante titel als je het mij vraagt, en die titel beschrijft eigenlijk heel aardig de muziek. Maar eigenlijk is de muziek van The Godmachine nauwelijks echtte beschrijven.

“Robin feels that their fans come from right across the board, although the band were never going to be understood by everyone”. Snoeiharde metal wisselt af met behoorlijk donkere gothic. Korte nummers worden afgewisseld met epische geluidsorgasmes, teksten over pijn, eenzaamheid en claustrofobie.

“You look at your skies and say: look how beautiful… And I look at these walls, and scream: LET ME OUT! OUT! OUT!”

Maar ja, dit is de rubriek “alle 13 dood” dus wie is het slachtoffer? Nou, op 20 mei 1994 werd bassist Jimmy Hernandezwerd met spoed naar een ziekenhuis gebracht nadat hij klaagde over een extreme migraine. 3 dagen later overleed hij aan de hersentumor. Robin Proper-Sheppard is na het uiteenvallen van de The Godmachine doorgegaan met een band onder de naam Sophia. Zeker de moeite van het beluisteren waard, maar niet geschikt voor hier. Het nummer van vanavond heet “In Bad Dreams”

The Underground Youth is nou zo’n band waarvan je denkt, hoe kan het nou dat ik die niet ken? De band komt uit Manchester en heeft een 80s achtige post-punk psychedelic sound. Ik dacht ook echt dat de band uit die periode komt, maar het blijkt dat de band pas in 2008 is opgericht als een eenmans project van ene CraigDyer. Nadat hij online een audience had opgebouwd haalde hij zijn vrouw Ola erbij als drummer.

Inmiddels hebben ze maar liefst 9 albums uitgebracht. Het eerste nummer dat ik van ze hoorde is al wat ouder en komt uit 2010. Het sprak me meteen aan omdat het bij mij een Jesus & Marychain-achtige associatie opriep. Te meer door teksten als “Full of speed, you’re love is blind” en laten wel zijn, de mannen van J&MC hebben zelfs een album uitgebracht onder de naam “The Sound of Speed” Verder commentaar overbodig.

Comsat Angels

Als je jonge(re) bands vraagt naar hun inspiratie hoor je vaak The Cure, Joy Division, Echo & the Bunnymen etcetera. Je hoort nooit: The Sound, of, The Comsat Angels. Er zijn ook alleen wat live nummers beschikbaar op Spotify.

Aangezien we wegblijven bij cliché’s leek het me goed om de Comsat Angels uit te lichten.

Net als The Sound, kregen de Comsat Angels in Nederland nog het meest voet aan de grond, en de meeste optredens. In 2015 zijn hun eerste drie albums opnieuw uitgebracht. Super platen, waarover zij nauwelijks geld hebben gekregen door een wurgcontract met platenmaatschappij “Polydor”. Echt zuur, net als deze kutdag trouwens.

Dit nummer komt van hun tweede, en ik vind beste album uit 1981 “Sleep no more” het nummer heet: The Eye Dance

Filmrubriek

Veel films te kiezen, een gekozen die momenteel op Netflix staat: The Road. Regisseur John Hillcoat heeft vooral videoclips gedaan, van o.a. Depeche mode, en Nick Cave. En dan ineens in 2019 een film.

Vader en zoon in een post-apocalyptische wereld. Het lijkt op de game The Last Of Us eigenlijk. Complete verlatenheid overheerst, en zwervende bendes kannibalen. De vader begint hoopvol, maar glijdt af naar paranoia. Leert zijn zoon hoe hij het best zich van kant kan maken, als je gepakt door zo’n bende wordt is dat de meest praktische oplossing.

Wilskracht en depressie wisselen elkaar af. Angst en wanhoop. Zware mood is gegarandeerd.

LAIBACH – DIE LIEBE

Day of Youth – the Nazi Poster. In 1987, seven years after the death of Tito, President of Yugoslavia, one of the greatest affairs in the history of that state broke out when a group of young punk-influenced Slovenian artists, known as Neue Slowenische Kunst, won the competition for the celebration of the Youth Day – the birth anniversary of the dead president. Part of their proposal was a poster announcing the celebration. The poster was chosen by the generals of the Yugoslav People’s Army and top-ranking Yugoslav politicians. Soon afterwards it was discovered that the Youth Day poster was based on a poster used in Nazi propaganda. Indictment was brought against the group of artists but was soon dropped. It is a unique example of artists challenging and defeating a powerful national army and Socialist regime. The Youth Day celebration was never held again and the Yugoslav state broke up soon afterwards.